Είναι γνωστή η αγάπη μας για τους μικρούς μαθητές τους οποίους επισκεπτόμαστε στα σχολεία τους για να συνομιλήσουμε μαζί τους κάθε φορά που αυτό είναι εφικτό. Η κουβέντα μας περιστρέφεται πάντα γύρω από τα ζητήματα του χώρου των ατόμων με οπτική αναπηρία, καθώς κι από τον τρόπο που αυτά αυτοεξυπηρετούνται καθημερινά.
Ετούτη τη φορά είχαμε τη χαρά να δεχτούμε την πρόταση για φιλοξενία από το πρώτο δημοτικό σχολείο Άρτας,, και συγκεκριμένα από την Τρίτη του τάξη. Κάθε φορά που συναντάμε τα παιδιά και γινόμαστε μέρος της όμορφης παρέας τους, νιώθουμε την ίδια κατάπληξη κι ευχαρίστηση από την αμεσότητα με την οποία μας προσεγγίζουν και που μας επιτρέπουν να τα πλησιάσουμε κι εμείς με τη σειρά μας. Όπως πάντα αναφερθήκαμε στους τρόπους με τους οποίους μετακινούνται με αυτονομία όλοι όσοι δεν βλέπουν, ενώ παράλληλα δώσαμε έμφαση και στο σύστημα γραφής και ανάγνωσης Braille, κάτι που φάνηκε να αγγίζει ιδιαίτερα τους μαθητές. Οι ερωτήσεις τους που ήταν πολλές από την πρώτη στιγμή, ήταν γεμάτες οξυδέρκεια, ευαισθησία, και διάθεση για κατανόηση. Λίγο πριν τους αποχαιρετήσουμε, καταλήξαμε στο βέβαιο συμπέρασμα πως η διαφορετικότητα που σε καμιά περίπτωση δεν είναι κάτι κακό κι ανησυχητικό, μπορεί εύκολα να εξομαλυνθεί όταν όλοι, μικροί και μεγάλοι, έχουν έντονα την επιθυμία να προσπαθήσουν για αυτό.
